Secret Affair (MS2) novel Chapter 46

      I looked at him with disbelief. I looked at him trying to mirror his reactions.

   Why he's acting like this? Na parang ako pa ang may kasalanan?

   And what's with him kung nakatira kami ni Daimos sa isang bubong?

   I tried to composed myself just to lessen my nervousness. Being with Rad in  one place makes me sulfocated. Parang masikip sa amin ang isang lugar na kami lang dalawa.

    I raised my brows to hide my uneasiness.

   "Ano naman ngayon sayo,huh?" I said sarcastically. Tinulak ko siya ng konti. But he's too strong. Itinuko niya pa lalo ang dalawang kamay sa magkabilang gilid ko.

    I' m trying to flash back all the scene way back three years ago. That time when Pia bleed and he was so worried na kahit sulyapan ako ay hindi niya na gawa!

    I smirked. "Wala kang sasabihin? Dont waste my time . Dahil wala akong oras sa mga kahibangan mo."

    His jaw clenched. Paano ako makaalis kung sobrang dikit niya sa akin?

    "Why?" He hoarsely said na halos mangilabot ako.

    "Minahal mo ba siya sa loob ng taon na yun?" He suddenly asked na hindi ko inexpect na tatanungin niya.

    Nanliit ang mga mata ko.

   "Why you're asking? Why are you doing this? Na parang hindi mo ako nasaktan noon? Na parang akala mo na kahit anong sakit mo sa damdamin ko ay babalik parin ako sayo?" I scoffed.

    Another tears rolled down on my cheeks.

Wala siyang sinasabi. Hell! Come on!

    "Ano?!" Tinampal ko ang dibdib niya! "Magsalita ka!"

    Sinasalo niya lang lahat na sampal at tampal ko. His face reddened. His eyes became bloodshot.

    "Hindi mo na ba ako mahal?" Ramdam ko ang sakit niya sa bawat pagbigkas ng salitang iyon.

   "Na pinili mong lumayo sakin? Na mas pinili mo ang lalaking iyon?"

    Gusto kong matawa ng peke. Ano sa tingin niya? He fuck Pia and they have a child! Ano sa tingin niya ang gagawin ko? Animal!

    As long as I can rebuild the bricks I've tried to built for almost a years. I will!

   Still the same. I'm still the old Frixxie! Mahina ako pag dating sa kanya. Marupok ako sa konting hawak niya.

    As long as I can . I want to gripped tight on my feelings . It's for my own good. I have to be selfish! I'm done being selfless!

    Kung noon ay napagpapatawad ko siya sa mga kasalanan niya. Hindi na ngayon. I have to act I'm not inlove with him anymore. I have to fake my feelings for my fucking sake. Dahil alam ko sa huli ako parin ang talo.

     "What do you think? Magsasama ba kami sa iisang bubong kung hindi ko siya mahal? Papayag ba akong halikan niya kung wala akong naramdaman? Papayag ba--"

   I was cut off by his curssed.

   "Fuck! Dammit!" He brushed his hair.  He looked at me with mix emotions. His eyes really really red.

    Ang lakas ng loob niyang pigilin ang luha niya. Kasalungat sa akin na kahit anong pigil ko ay tumutulo parin.

   "So you love him?" He asked painly. Na parang gusto kong saluhin ang lahat na iyon. Bakit parang mas doble ang balik sa akin?

    Ngumiti ako ng pagak.

   "Feeling's do change Radleigh. Maybe I was too young before. Maybe, I was blinded of my lust with you."

    Kita ko ang sakit na dumaan sa mukha niya ngayon. Tumingala siya at pasimpleng pumikit at hinilot ang ilong just to avoid his tears to fall down.

       He nodded and  licked his lips.

"One question, one answer,Frix." He said sternly.

    "Mahal mo pa ba ako?" Kumalabog ang puso ko sa tanong niya. Tila isang patibong iyon.

    I need to lie. I want him to suffer.

    "No." I answer with confidence. Hinila ko lahat ng lakas kahit ngayon lang na masagot lamang siya ng isang pinaka maling sinabi ko.

    His tears fell down.

    I gasped when U saw it at madali siyang tumalikod at tumingala.

    He muttered some familiar cursed.

    Wasak na wasak ako sa oras na ito.

I sobbed silently at yumuko I want to end up this right now.

    Kahit anong gawin pa namin hindi na puwede.

   "Kahit ano pang gawin ko. Wala na e. Wala na akong maramdaman na kahit na ano sayo. So,please. Hayaan mo nalang ako." I begged.

    "I'll let you to think Frix. I'll let you to think--".

    Tumayo ako mula sa sink.

    "Hindi na kita mahal! Mahirap ba intindihin yon? Bakit mo pa pinagpipilitan ang sarili mo? I dont need to decide! I dont need to think! Dahil alam kong si Daimos ang mahal ko!" I shouted at him on my highest pitch!

    Napatingin sila sa likuran ko.

    I sobbed when someone grabbed my arms from the back. Pero kumapit ko kay Cassy para hindi mahila ng tuluyan ni Rad.

    "Please Frixxie, let's talk somewhere." He said almost a beg.

    I shooked my head immediately.

"Ayoko na Rad." I cried.

      Nakatunghay at naririnig kami ng mga bisita. Halos lahat.

    "Fuck,please." Mura niya at pilit akong hinila. I winced with pain.

    Hinawakan siya ni Sebe. "Dude. Let her think. You're drunk." Aniya kay Rad.

    "I'm not!" Sigaw sa kanya ni Radleigh.

     Clinton held his other arm and dragged him out.

    "Bro ,come on. Chill!"

    "I want to talk to her!" He begged at binalingan ako. "Baby,please."

    Napapikit ako ng mariin.

    "Please Cas. Take me home." I pleaded.

    Tumango si Cassy at hinila ako paalis kay Rad na nakahila sa braso ko.

   "Tangina! Frix!" He shouted nang nag madali akong lumabas kasama si Cassy.

     Rinig ko ang pagtawag niya sa akin at konting sigaw doon bago ako makarinig ng pagka basag ng mga bote.

     Fuck! Alam kong siya ang nagbabasag doon!

     Halos lutang ako sa biyahe pauwi. Ni hindi nagtangka magtanong si Cassy.

    Nag apologize nalang ako sa mga nagawa ni Rad na pagbabasag doon.

    Naiintindihan naman daw niya.

    Halos hindi ako makatulog. Andaming naluha ko na halos walang katapusan.

    Gusto ko nang bumalik ng Isla. Ayoko na dito.

    Fuck! My life!